Op naar Stykkisholmur via de Snaefellsnes

Dag 12
Vandaag de wekker gezet omdat we op tijd op pad wilden. Om 9.15u zaten we in de auto. Heel even zaten we nog in de auto stadsdrukte en toen werd het weer lekker rustig om ons heen bij het omhoog rijden langs de westkust. Bij de fjord Hvalfjordur zijn we hier er om hem heen gereden. Je kon namelijk ook door een tunnel eronder door maar dan miste je al het mooie landschap. Aan het einde van de Fjord (op de helft) kon je richting de Glymur waterval rijden, dat is de hoogste waterval van IJsland met 198m. Het moest dan ongeveer 3 km rijden zijn, eerst was er nog asfalt, toen werd het gravelroad en daarna steenslag. Hier hebben we de auto netjes geparkeerd, hadden we onze wandelschoenen aangedaan en zijn we braaf verder gaan  lopen. We kwamen  na km bij parkeerplaats en informatiebord, dat je vanaf daar wandelend verder moest. Dus zo gezegd zo gedaan. Het was wel een heftige trail. Omhoog en naar beneden, dikke stenen, over een beekje...Op een gegeven moment stonden we boven aan een klif...met beneden een grote rivier..Toen bleek het pad naar beneden te gaan aan de zijkant door rotsen..en kwamen we beneden bij de rivier uit. Toen bleek dat we daar overheen moesten over een balk en een koord wat er boven hing...dit leek ons niet de bedoeling dus weer naar boven gegaan en op de klif gekeken, toen zagen we 2 anderen er wel over heen gaan..dus wij toch maar weer naar beneden gegaan en er ook over gegaan. We baalden op zich wel want we dachten dat we er lang moesten zijn. Maar goed de nieuwsgierigheid won van ons en we zeiden we van nog even door. We moesten steil omhoog over rotsen maar er zat ook een touw langs gespannen voor houvast. Dus verder geklommen en geklauterd..op een gegeven moment kwamen we bij die 2 mensen die we eerder zagen oversteken. Toen zei ik zo dat het wel lang duurde..zei die man, ja het is one way 5,5 km hè en je moet de die 200m hoogte toch overwinnen! Dus ik zo van huh er stond toch 3km op het bord vanaf de weg?? Dus ik keek Hammie even dom aan...haha. Op een geven moment kon je het bovenste gedeelte al wel zien en dan het onderste gedeelte op een klif...We hebben het toen maar opgegeven. We hadden namelijk helemaal niets mee genomen omdat we dachten dat we er zo wel zouden zijn en het pad over dikke rotsen liep nog steil omhoog...en we dan ook nog weer moesten..  Dus maar wat foto's gemaakt van deze plek en omgekeerd. Het was trouwens een geweldige ervaring zo helemaal stil in de natuur. Helemaal te gek. Na dik 3u waren we weer bij de Skoda. We hadden trouwens nog eens goed op het informatiebord gekeken en ja hoor, daar stond het gewoon op dat het 5,5km was! Maar in mijn beschrijving stond dus dat  je er zo even heen kon lopen..en toen dachten wij dat het 3 km was door het bordje aan de weg. Nou we hebben in ieder geval wel echt dikke lol gehad en de mooiste foto's gemaakt. Het is wel jammer dat we hem niet helemaal hebben kunnen zien, maar hij zit verstopt in een kloof, daarom was het een heel lastige route om er te komen. Terug bij de auto hebben we maar even geluncht, waren we wel aan toe. Hierna verder in de auto, na de fjord naar Borganes. Hier de tank even weer vol gegooid. Daarna verder langs de kust omhoog en de ronde rond het schiereiland Snaefellsnes gemaakt. Helaas begon het flink te regenen toen we net op de ronde zaten. We zagen hierdoor namelijk erg weinig meer. Je kon namelijk ook het schiereiland letterlijk en figuurlijk links laten liggen omdat wij naar Stykkisholmur moeten en dat boven aan ligt. Heel jammer van het slechte weer want je kon anders prachtig ver kijken over de kliffen en de oceaan op sommige plekken. Helaas zagen we nu ook niets van de Snaefellsjokull, de 1445m hoge ijskap die de uitgewerkte vulkaan Snaefell bedekt, die in 250 voor het laatst is uitgebarsten. Dit gebied is Nationaal Park sinds 2001. Een plek om eventueel een keer terug te komen met een 4WD!  Halverwege de Hvalfjordur zaten ook nog wel een paar mooie off road paden en op nog wel meer plekken hier hoor. We hadden nog even bij een klein dorpje met pittoresk haventje; Anarstapi bij de kust gekeken. De rotskust bestaat hier uit grillige basaltformaties. Hier kon je heel mooi wandelen maar dat was nu echt niet te doen en we hadden immers ook al gewandeld;-)  we hebben de ronde maar rustig afgemaakt en uiteindelijk kwamen we in Stykkisholmur aan. Daar regende het helaas ook..we moesten even flink zoeken naar ons guesthouse aangezien er geen duidelijke beschrijving bijstond. We kwamen toen een soort van informatiebord tegen waar we het gelukkig op konden vinden. We  waren er al bijna langs gereden was toen de conclusie maar het is ook een lekker klein dorpje. Het is weer een nette kamer en we kunnen gebruik maken van woonkamer en keuken voor algemeen gebruik. We kregen nog even restaurant tips van de eigenaar. Er zijn dr ook maar 2 zelfstandige..We zijn toen gelijk eerst hapje gaan eten bij een visrestaurant Fimm Fiskar waar we het dagmenu met soep en vis hebben gegeten. Helemaal lekker, een Mexicaanse tomatensoep en een witvis met salade en aardappel. Dikke prima!We hadden ontdekt dat het de laatste week is voor deze restaurants dat ze open zijn. Het toeristenseizoen is hier dan echt wel over. Mensen blijven altijd nog wel komen in het zuiden maar in het noorden komen mensen echt in de zomer omdat het in de winter gewoonweg vaak niet begaanbaar is door de sneeuwval etc. Hierna teruggereden en de spullen uit de auto gepakt en lekker naar binnen. Brr wat is het weer rotweer hier zeg..rond de 6 graden en die vieze wind. Maar goed, we kunnen in ieder geval heerlijk slapen na onze grote avonturen vandaag...morgen weer spektakel met de bootovertocht naar Brjanslaekur, op naar de Westfjorden en een stop halverwege bij het eilandje Flatey! Doeiiii