Week 3 is alweer voorbij!

Lieve allemaal!

Hier weer een berichtje van mij, vanaf op dit moment een lekker bewolkt Aruba.
Dat is ook wel eens heel fijn aangezien de zon hier toch gemiddeld zo’n 8 uur per dag schijnt ;-)
Afgelopen week was het in Nederland dan herfstvakantie hier was het dat voor ons niet hoor. Maar goed in onze vrije tijd is het hier natuurlijk één grote vakantie :-)

Afgelopen maandag heb ik voor het eerst op mijn ATB gezeten. Ik had hem voor het weekend al in elkaar gezet en had nu echt onwijs zin om een stukkie te gaan fietsen. Dus ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ik ben gegaan. Het viel me 100% mee, ik werd niet eens van de weg gereden / getoeterd. Het is wel erg druk op straat rond een uur of 5 omdat iedereen dan natuurlijk weer naar huis gaat van z’n werk. Maar de kop is er af! Ik zal hier binnenkort ook gaan fietsen met locals maar daar heb ik nog geen concrete afspraken over gemaakt. Ik heb ontdekt dat als ik netjes op de weg blijf en de kaart meeneem dat ik dan best ergens naar toe kan fietsen.
’s Avonds hebben we vet mooi vuurwerk gekeken in de stad omdat de kerstvieringen officieel zijn begonnen..Jaja hoe vroeg kun je zijn. Maar vanaf 15 oktober begint dat hier dus al. Het was echt een onwijs mooi & spectaculair vuurwerk! Tot mijn verbazing zag ik de volgende dag dan ook een (nep) kerstboom staan bij de winkel boulevard. Erg grappig! En dat terwijl Sinterklaas ook nog gaat komen hier begin december…

Afgelopen dinsdag was op het werk Gino jarig (the big boss) Hij werd 44 jaar. Hij had zelf ter ere van zijn verjaardag maar een dagje vrij genomen! Gelukkig kwam hij ons tussen de middag wel een traktatie brengen. Na een dikke birthday hug (op z’n Arubaans) & 3 verjaardagszoenen ( op z’n Nederlands) Tja hij nam het er natuurlijk wel van met twee Nederlandse stagiaires! Hierna kregen we een vrij aparte combinatie traktaties voorgeschoteld. Kentucky fried chicken, taart & een glas cola. Nou Paulien en ik zaten laten later flink te schaterlachen op kantoor met een beetje buikpijn…Geweldig hoor!

Dinsdag liep ik uit mijn werk naar huis en toen hoorde ik de kerkklokken luiden. Er moest dus iets te doen zijn. Er was een uitvaartdienst in de kerk bezig. Aangezien ik hier tegenover de begraafplaats woon, liep de stoet over de straat er naar toe. Iedereen moest maar even stoppen. Dus een vette verkeersopstopping was het gevolg. Wat opvallend is, is dat er allemaal nep bloemen worden gebruikt, omdat de gewone bloemen natuurlijk niet te betalen zijn. Het ziet er dan ook heel kitscherig uit. Al die kransen en bossen nep bloemen. De hele begraafplaats staat er trouwens ook mee vol…
Nou ik zal dit tafereel in ieder geval wel vaker mee gaan maken hier, aangezien ik dus heel tactisch woon…

Woensdag kwam ik thuis en toen was de gate verhoogd met betonnen blokken. Er is hier namelijk ingebroken toen ik er nog niet was. De dader is toen wel op heterdaad betrapt zodat er niets is meegenomen maar toch.. Je kon dus ondanks het hek nog wel over de gate klimmen en dat kun nu niet meer! Een erg veilig gevoel omdat ik toch veel dingen van waarde bij me heb en niet echt een kluis op mijn kamer heb. Ik gebruik nu mijn koffer altijd maar als kluis.

Ik heb deze week op het werk feedback gehad van mijn plan van aanpak van Joke die heel bruikbaar is. Ik ben daarmee aan de gang gegaan. Ik moet het PvA natuurlijk nog wat aan gaan passen. Verder heb ik literatuur (o.a. Wet kinderopvang) & onderzoeken opgezocht die te maken hebben met het onderzoek wat ik wil gaan doen. Ik heb contact opgenomen met het TNO & RIVM hiervoor. Er is in Nederland een soort gelijk onderzoek gedaan door twee studenten van mijn studie in de kinderopvang en buitenschoolse opvang in opdracht van het RIVM. Nu heb ik via het Wit Gele Kruis deze vragenlijsten opgevraagd om te kijken hoe hun dit hebben aangepakt. Ik hoef namelijk het wiel niet op nieuw uit te vinden! Ik ben deze week wel weer tegen de trage Arubaanse way of life aangelopen, aangezien ik nog steeds geen adressen van de crèches heb kunnen bemachtigen. Maar dit is dan gelijk weer een doel voor de aankomende week!

Vrijdagmiddag begon het weekend! We (Sander, Afke, Harko & ik) zijn uiteindelijk lekker gaan zwemmen & zonnen bij Moomba Beach, (dat is bij de high rise hotels). We hadden gepland om te gaan snorkelen maar we waren te laat voor de boot! Nee het lag niet aan mij, de onderwatercamera van Sander & Afke was weg! Maar de trip ging niet door omdat de boot om half 2 was vertrokken en wij er om 20 voor 2 waren…Dit was wel flink balen maar ik kan deze trip nog wel een keertje doen maar Afke gaat zondagavond weer naar huis! Tijdens het zwemmen zagen we hoe er in Oranjestad een flinke regenbui langs trok ;-) Wij hebben het lekker droog gehouden. Na het zwemmen hebben we een frostie (softijsbeker) bij de Wendy’s gescoord die als troost fungeerde! Jammie!
Later ben ik nog naar de wasserette geweest en was ik lekker alleen thuis omdat iedereen naar de Balashi party was, dat is een maandelijks terugkerend feestje bij de bierfabriek Balashi. Nou ik lust helemaal geen bier dus wat moet ik daar! Haha :)
Ik had trouwens besloten dat ik helemaal niet op stap ging dit weekend. Dat doe ik thuis ook niet en ben ik hier ook zeker niet van plan.. Sommige huisgenoten vonden dat maar vaag maar goed dat ben ik soms ook wel ;-)

Zaterdagochtend ben ik om half 8 wezen hardlopen met Sander & Afke richting het strand & een stukje erlangs. Dat was wel genieten maar toch al wel bloed heet.. Hierna langs de bakker gelopen en een vers broodje gescoord!
Rond een uurtje of 11 ben ik met Sander & Afke naar Santa Cruz geweest naar de fietsenzaak Tribike. Aangezien ik nu al een lekke band met de fiets had..na één keer fietsen :-( Hier heb ik even een nieuwe binnenband gescoord en een zwembrilletje zodat ik ook mijn ogen open kan houden met het zwemmen in de zee.
Hierna zijn we doorgereden naar de westelijk ingang van het Parke Nacional Arikok. Bij de ingang van het Cunucu Arikok loopt een pad naar de top van de Arikok. Het eerste deel van de beklimming gaat door de dicht begroeide helling van Cero Boonchi. Daarna gaat de klim verder over de kale helling van de Arikok. We hebben hier een wandelroute van ca 1 uur en een kwartier gewandeld door het park in een landschap van grote grijze tonalietkeien en hoge Kadushi zuilcactussen. Verder zijn we groengele Prikichi (meest voorkomende vogelsoort) en wilde geiten tegen gekomen. Vanaf de top (Arikok, 188m) heb je echt een super uitzicht over het eiland. Het was flink warm in het park, het deed me echt denken aan een bakoven! Maar wel blij dat ik het gezien heb. Ik heb nu nog maar 1 wandelroute gedaan, je kunt er nog wel een paar maken dus wordt hopelijk vervolgd!
’s Middags wezen afkoelen in zee. ’s Avonds kwam ik erachter dat ik toch wel een beetje verbrand was op mijn rug met alle zon die ik had gehad…ik was trouwens ook bekaf van de hele dag. Dus toen de meeste lekker op stap gingen heb ik heerlijk mijn bedje opgezocht.

Zondag heb ik mijn ATB weer gefixt en had ik besloten om te gaan fietsen. Dus mijn hele tenue aangetrokken met natuurlijk inclusief mijn helm en op pad gegaan. Ik ben naar de California Lighthouse (de vuurtoren) gefietst. Dit is het uiterste noord west puntje van het eiland. De 33m hoge vuurtoren dateert van 1916 en is vernoemd naar een schip dat hier vlak voor de kust schipbreuk heeft geleden. Het landschap voorbij de vuurtoren is rotsachtig, dor en kaal. Iets verderop liggen de California Duinen: onwezenlijke witte duinen te midden van het ruige, desolate landschap. Ik vond de vuurtoren zelf niet zo heel veel voor stellen. Het uitzicht daar is wel mooi omdat je op een verhoging staat maar verder… De Lighthouse kan in mijn ogen wel een opknapbeurtje gebruiken ;-)
Vanaf hier ben ik terug gefietst en halverwege afgeslagen naar de Alto Vista kapel.
Op de ruim 70m hoge kalksteenheuvel Alto Vista werd in 1750 de eerste katholieke kapel van het eiland gebouwd. Na 1816 is de kapel in verval geraakt en in 1952 heeft men hier ter herinnering aan deze eerste kerk op Aruba een nieuwe Maria kapel gebouwd. Elk jaar wordt er in oktober een bedevaart naar toe gehouden. Op de weg er naar toe staan witte kruisbeelden aan de ene kant en spreukborden aan de andere kant met heilige teksten. Het is een heel lief kapelletje met allemaal bloemen en kaarsjes op het altaar. Het is op een heel mooie rustige plek dicht aan de noordkust van Aruba. Het was echt even genieten daar van alle rust. Er waren 3 andere mensen en helemaal geen verkeer of iets dergelijks. Zo kan het dus ook zijn op Aruba, serene rust!
Na dik 2,5 te zijn weg geweest kwam ik weer aan op de altijd levendige Caya. (Ik had ongeveer anderhalf gefietst hoor.) Het is wel grappig, het gaat hier best wel op & af, wel leuk met de ATB maar ook best wel pittig in de brandende zon.
’s Middags heb ik lekker met het thuisfront geskypet en lekker rustig aan gedaan. ’s Avonds hebben we Afke uitgezwaaid die weer vertrekt naar Nederland na haar vakantie van 2 weekjes hier bij haar vriendje Sander. Ik ben na een heerlijke douche vroeg mijn mandje ingegaan omdat ik bekaf was van mijn actieve weekend in combinatie met de zon en de hitte..En aangezien het wekkertje de volgende ochtend weer om 06.45 uur ging was dit geen overbodige luxe!
Deze week heb ik niet echt super veel foto’s omdat ik veel foto’s met mijn eigen toestel heb gemaakt en mijn kabeltje nog steeds onderweg is hier naar toe! Maar de foto’s volgen natuurlijk later nog!
Ik heb vernomen dat mijn eerste kaartje wat ik hier verstuurd heb na maar liefst 20! dagen is aangekomen in Nederland..het is toch geweldig zo’n snelle service van de service postal;-)

Iedereen weer super bedankt voor alle leuke reacties! Dat vind ik echt héél leuk! Blijf ze typen! Tot volgende week!!

Doegie
Sunchi Eyelien :-)