We halen alles dr uit wat erin zit!

Dag 18
Vanochtend ging de wekker weer rond 8 uur, langzaam dr uit, ontbeten, de spullen weer in de auto gekwakt en daar gingen we weer! Het weer was opgeknapt, geen sneeuw of regen en de wind was ook gaan liggen..dus wat wouden we nog meer. We kwamen weer langs het Myvatn gebied en zagen dat de weg naar de Hverjall geschoven was. Dit is een 400m hoge askegel die bestaat uit vulkanische as en grond. ( dit is de vulkaan die ik op de foto had op mijn facebook) Je kon hier naar boven klauteren en bovenop was ook een goed aangegeven pad rond de kraterrand waar je natuurlijk een prachtig uitzicht had op de omgeving en in de krater kon kijken. Heel grappig om dat even te doen en te bekijken. Hierna kwamen we nog langs de Grjotagja, dit was een onderaards warm bad. Je moest echt een grot in en dan voelde je de warmte al. Het water was heel mooi blauw, heel apart in zo 'n druppelende grot. Echt  leuk om toch even te zien. Na deze attracties van het Myvatngebied zijn we toch echt verder gegaan via de 1. We kwamen uiteraard weer langs de afslag van de Dettifoss en we hadden besloten om de gok te wagen. De weg was goed bereden door auto's maar vanaf de 1 is het nog 25 km rijden en natuurlijk omhoog... Maar we begonnen vol goede moed en ook al  lag er af en toe wel veel sneeuw, het rijspoor bleef schoon dus we reden rustig maar wat door. Op een gegeven moment kwamen we bij een bordje met nog 3 km dus nu gingen we het niet meer weg geven.. We kwamen bovenop en daar was het een mooie witte wereld. Daar lag echt een flink pak sneeuw. De auto gelijk gedraaid en toen uitgestapt. Man daar was het echt koud. We moesten maar de sporen volgen van de voorgangers want er was geen pad te zien natuurlijk. We kwamen op een gegeven moment wel een bordje tegen, dus we gingen de goede kant op. Het was nog een dikke kilometer lopen en dat was best een klus want af en toe zakte je best diep weg in de sneeuw. Maar je moet er wat voor over hebben om de grootste volume waterval van Europa te kunnen aanschouwen. Nou en wat is het een monster. Een oorverdovend kabaal maakte die toen we er bijstonden en we werden zeike nat van het opspattende  water. Wat een gewelddadigheid, bijna ongelofelijk. We  hoorden hem al een hele tijd toen we nog door de sneeuw aan het ploeteren waren. Hij bevindt zich in het Nationaal Park Jokulsarglufur in een kale omgeving van rotsblokken waar de rivier 45m omlaag stort tussen de kliffen van de Jokulsakloof. Helemaal te gek maar absoluut niet de mooiste waterval van IJsland. We zijn ook nog even stroomopwaarts naar de Sellfoss gelopen. Dit was nog weer een kilometer verder. Die is slechts 10 meter hoog maar wel 70m breed maar die oogt veel vriendelijker en ziet er veel mooier uit. We zijn daar niet helemaal naar toe gelopen want dat sneeuw geploeter waren we wel klaar mee. Maar wel even een heel mooi aangezicht gehad over de rivier en deze waterval. Natuurlijk het nodige bewijsmateriaal vastgelegd in de vorm van foto's. Na deze sneeuw stoeipartij weer rustig naar beneden gereden met de auto en even een snelle lunch gedaan. Toen we de buikjes weer vol hadden zijn we doorgereden over de 1. Het begon toen ineens weer te sneeuwen... Dat hoefde van ons nu echt niet maar goed. Het ging ook even echt heel hard en de wereld werd weer helemaal wit. Op een gegeven moment waren we op flinke hoogte. We kruisten een berggebied. Ik zag op de kaart een berg van dik 1000m, dat is erg hoog hier en toen was de weg ineens ook helemaal wit. Het waaide vanuit de kant ook nog eens de weg op.  Er waren hierdoor ook nog dikke sneeuwduinen. We keken elkaar echt dom aan aan van wat is dit nu weer...Er is ook altijd wel wat...zo vreemd. We kwamen toen ook een sneeuwschuiver tegen die de boel even ging fatsoeneren wat echt wel nodig was. Wij schrokken hier flink van want op deze manier ging het nog wel even duren voordat we in Egilsstadir aan zouden komen. Maar na een paar km ging de weg weer naar beneden hield het op met sneeuwen en werd de wereld weer de kleur zoals die van nature heeft. Gelukkig was de sneeuw 'pret' voorbij. Het werd vanaf nu alleen maar beter en we hebben geen sneeuw meer gezien. We konden weer mooi de normale snelheid en het laatste stuk ging in verhouding lekker snel. Het was even zoeken waar we moesten zijn maar eigenlijk las ik niet goed dus tsja dan kom je er nooit. We hebben een leuk guesthouse aan de rand van Egilsstadir. We hebben een heel mooi uitzicht over het stadje  en het vliegveld(je) met lekker veel groen in de tuin. Hier in het oosten hebben ze veel bomen gepoot en die onderhouden ze ook goed. We hebben op de kamer soep, noodles en yoghurt gegeten want we hadden geen zin om er nog uit te gaan. Lekker gedoucht en nog even uitzending gemist Boer zoekt vrouw en Strictly come dancing gekeken. Lang leve de wifi verbinding aldoor, echt heel ideaal! Blijven we een beetje bij met de NL programma's Hihi. Morgen willen we hier nog even bij een meer kijken met bomen en 's middags gaan we richting Sedysfjordur wat hier 25km vandaan ligt. Kunnen we daar nog even rondkijken en om 20.00u morgenavond gaat de boot naar Denemarken uiteraard via de Faröer eilanden.  Ik ga nu eerst maar weer lekker slapen, ons allerlaatste nachtje op IJsland voor nu eerst dan maar! Ik ben zeker van plan om terug te komen....